Onderzoeken van signalen

Signalen

Om de signalen in kaart te kunnen brengen, zijn de volgende vragen bruikbaar:

• Welke zorgen zijn er over de oudere?
• Wie heeft die zorgen? Welke zorgen zijn er concreet?
• Wat is er aan feitelijk, aantoonbaar gevaar?
• Hoe worden de signalen door de melder geïnterpreteerd?
• Wat is er aan dreigend gevaar?
• Voelt de oudere zich onveilig?
• Zo ja, wie veroorzaakt dit en op welke manier?
• Waar is de oudere bang voor?
• Wat denkt de oudere dat er kan gebeuren?
• Is bekend hoe betrokken omstanders en/of andere hulpverleners de veiligheidssituatie inschatten? Maken zij zich zorgen? Zo ja, waarover?
• Wie in de familie of uit het netwerk zijn op de hoogte van de situatie?
• Wat gaat er wel goed?
• Heeft de oudere zelf ideeën om het op te lossen?

Inschatten veiligheid en risico’s in kaart brengen

Probeer de veiligheid en de mogelijke gevaren te beoordelen. Wat is de grootste zorg / angst wanneer er niets gebeurt? Veilig Thuis kan helpen dit in te schatten. Om zicht te krijgen op mogelijke gevaren is het van belang de risicofactoren bij zowel de oudere als de pleger in kaart te brengen.

Ook de zelfredzaamheidsmatrix kan een indicatie van het probleem geven. Deze moet dan zowel door de oudere als door de pleger ingevuld worden.

Of een risicofactor een contra-indicatie is voor hulpverlening moet per situatie bekeken worden. De hulpverlener moet zichzelf de vraag stellen of hij/zij in staat is om passend op de situatie te reageren.

• Bij twijfel: vraag advies aan Veilig Thuis.
• Bij specifieke problematiek, zoals verslaving of psychiatrische problematiek: consulteer een specialist.
• Bij ernstige dreiging: Neem direct contact op met de politie.

Het taxeren van de veiligheid is een continu aandachtspunt bij elke stap. Bij veranderde omstandigheden kan de veiligheidssituatie veranderen en is een nieuwe taxatie nodig.

Context onderzoeken

Door de veiligheidstaxatie en de inventarisatie van risicofactoren is een eerste beeld ontstaan over de situatie. Om een vollediger beeld te krijgen, is het meestal nodig meer informatie te verzamelen en de context van de oudere te onderzoeken: familiesituatie, persoonlijke situatie, woonsituatie en het netwerk van de oudere. Hierbij helpt de zelfredzaamheidsmatrix.

In eerste instantie zal de professional in gesprek gaan met de oudere en zo mogelijk de pleger zelf. Hij of zij kan daarbij gebruikmaken van handvatten voor gespreksvoering. Als dit niet mogelijk is, probeer dan iemand uit het netwerk te spreken. Doe dit met toestemming van de betrokkenen.