Het begint met een niet-pluisgevoel. Dit ontstaat niet zo maar. Het is goed om stil te staan waarom een bepaalde situatie dit oproept. Is het iets eenmaligs of is dit onderbuikgevoel er vaker geweest? Wat was toen de reden? Zijn er redenen die dit gevoel kunnen weerleggen of er een verklaring voor kunnen geven?
Om de signalen in kaart te kunnen brengen, zijn de volgende vragen bruikbaar:
Probeer de veiligheid en de mogelijke gevaren te beoordelen. Wat is de grootste zorg / angst wanneer er niets gebeurt? Veilig Thuis kan helpen dit in te schatten. Om zicht te krijgen op mogelijke gevaren is het van belang de risicofactoren bij zowel de oudere als de pleger in kaart te brengen.
Ook de zelfredzaamheidsmatrix kan een indicatie van het probleem geven. Deze moet dan zowel door de oudere als door de pleger ingevuld worden.
Of een risicofactor een contra-indicatie is voor hulpverlening moet per situatie bekeken worden. De hulpverlener moet zichzelf de vraag stellen of hij/zij in staat is om passend op de situatie te reageren.
Het taxeren van de veiligheid is een continu aandachtspunt bij elke stap. Bij veranderde omstandigheden kan de veiligheidssituatie veranderen en is een nieuwe taxatie nodig.
Door de veiligheidstaxatie en de inventarisatie van risicofactoren is een eerste beeld ontstaan over de situatie. Om een vollediger beeld te krijgen, is het meestal nodig meer informatie te verzamelen en de context van de oudere te onderzoeken: familiesituatie, persoonlijke situatie, woonsituatie en het netwerk van de oudere. Hierbij helpt de zelfredzaamheidsmatrix.
In eerste instantie zal de professional in gesprek gaan met de oudere en zo mogelijk de pleger zelf. Hij of zij kan daarbij gebruikmaken van handvatten voor gespreksvoering. Als dit niet mogelijk is, probeer dan iemand uit het netwerk te spreken. Doe dit met toestemming van de betrokkenen.
09-02-2021 - Deze handreiking is bedoeld voor professionals, vrijwilligers en anderen die werken met ouderen. De publicatie geeft informatie en tips over hoe ze de financiële zaken goed en veilig kunnen regelen voor deze kwetsbare groep en op welke wijze ze hen bescherming kunnen bieden tegen misbruik.
17-03-2016 - De signaalkaart Ouderenmishandeling is ontwikkeld door Veilig Thuis Amsterdam-Amstelland. Het beschrijft de signalen die slachtoffers en plegers afgeven. Daarnaast bevat de kaart een stappenplan voor professionals die een 'niet pluisgevoel hebben'.
11-12-2015 - Het project ‘Ouderen in veilige handen’ in Gelderland-Zuid heeft een film ontwikkeld die vrijwilligers helpt bij het voeren van gesprekken met oudere migranten. De film, die begeleid wordt door een handleiding, is gemaakt voor ervaren trainers die migrantenvrijwilligers scholen in gespreksvaardigheden.
13-06-2013 - De trainingsvideo ‘Je ziet het pas als je het gelooft!’ helpt ouderen, vrijwilligers en professionals om ouderenmishandeling bespreekbaar te maken en oplossingen te zoeken. De video is te gebruiken voor algemene voorlichting aan ouderen en vrijwilligers of voor training aan professionals.